bir zamanlar
oturduğumuz mahallede
bir ninja vardı
mahallemizde başka dinlere mensup
insanlarda vardı
ninja herkesle iyi geçinirdi
seçkin biriydi
iriydi sevimliydi güleçti
çoğu şeye güler geçerdi
kahvede çayı açık içerdi
Orhan Gencebay duydu mu
kendinden geçerdi
fenerin her maçına giderdi
Kadıköy altıyolda onu gördüm
gitar kursuna giderdi
bir ara hep gitarla gezdi
Eric Clapton dinlerdi
acı nedir bilmezdi
hiç lahmacun yemezdi
kuru fasulye pilav severdi
nefret bilmezdi
kin duymazdı
arkadaştı
bilardo oynardı
bir kez beni yenmişti
biz ona ninja diyorduk
bildiğimiz ninja
dersler almıştı
şimdi yok
bende zaten o mahallede
oturmuyorum
aklıma geldi
ninjalar bizim
gençliğimizdi
80li yıllarda
moda böyleydi
bugün bir ninja filmi gördüm
bizim ninja nerde
şimdikiler nerde
ah işte
zamane gençliği
değil mi