ÇALINTI ŞİİRHayallerin uyku vakti Vuslat için çok geç şimdi Gittiğim her yere benimle gelme Taşıyamam artık kocaman bir ümidi… Güneş tüm seslerden uzak Son demlerini yaşarken gökyüzünde Şair seslerin içinde boğuyordu hayallerini Şehir farklı oyunlara perde açıyordu Çocuk ayaklarını yere vurarak Elma şekeri istiyordu Umutlar tüketilirken, ince belli bardakta Kadın kandırılmış, geciken bir sesi bekliyordu Gökyüzü ellerini ısıtıyordu, o şairin buruk soluğunda Kendi sesi takılıyordu her defasında kulaklarına Faili meçhul bir cinayeti dinliyordu Şah damarı kesilmişti kaleminin Kendinden çaldığı şiirleri tırnak içine almıyordu Hıçkıra hıçkıra ağlıyor Ve yine utanıyordu… Dar koridorlardan geçerek hızlıca Yoğun bakıma kaldırılıyordu şiir defteri Eski Türk filmlerinden bir kahraman çıldırıyordu Hayal kırıklığı bir yaşına daha giriyordu Şair her şiirin sonunda olduğu gibi Yine ölüyordu… Hayallerin uyku vakti Vuslat için çok geç şimdi Gittiğim her yere benimle gelme Taşıyamam artık kocaman bir ümidi… Arzu Buse ERASLAN 06.10.2010 21.17 ANKARA(Hüzün Diyarı) |