YEMİN ETTİM
Çırpınır yüreğim
Sinemin dar kafesinde Anlam veremem telaşına Kızınca, Zehir zemberek kelimeler düşüyor dilinden Endamının gölgesi, Düşerken yüreğimin kaldırımlarına Bir kez olsun gülmedin Şu dilenci yüzüme, Ne fark eder ki Aşkın, Altın tepside olsa ne çıkar Göç göç olmuş gönül yollarım Yollar; Oturmuş benim için ağlar, Hıçkırıklarım düşerken alın yazıma Ellerimde kaldı, Senin için topladığım Kan kırmızı karanfiller... Yemin ettim Bir daha, Kıymayacağım dalında ki karanfilin canına Kıymayacağım Yemin ettim Adını karanfiller ile anmayacağım…
|