Keşke kalbimden 'hafzedebilseydim seni...
ey sen!
içimde kalsaydın keşke… içimi aydınlatsaydın keşke… içimde hissetseydim yakın olan’ın yakınlığını; -güneş’in aydınlığında- uçurmasaydım yürek mâbedimden seni, seninle yükselmeye talip olabilseydim semaya.. bahsetmese miydim senden kimselere, kimselerin olmadığı yerlerde seni içimde beslese miydim? bencil mi olsaydım yoksa sevmek konusunda … içimde, içimdekiyle konuş; sessizce… ben kırılırım, yüreğime küstüğüm vakit kendime, ben kızarım kendime… yeter ki sen, içimde mahfûz olan sevdanın adı ol!...... Keşke kalbimden ’hafzedebilseydim seni... Keşke seni topluluklara karşı kendimi hitabetleyebilseydim... Keşke saklamasaydım arş’a karşı seni.. 06.10.2010(Bandırma) |
Kutlarım.