Ağaç Olamamak (Kavak Ağacına Özenmek)
ben
acılarımdan arta kalan zamanda oydum kendimi bir kavak ağacına yaprak olmayı düşledim önce savrulmaktan savrulup toprak olmaktan korktum ardından dal olmayı düşledim bu kez eğilip kırılmaktan kırılıp kurumaktan korktum şimdi rüzgarlar oynaştıkça dallarda dallar yürüdükçe yaprağa yapraklar kalp atışı gibi pır pır ettikçe rüzgarda ne pişmanım ne pişmanım |