YÜREĞİME AYAZ DÜŞTÜ
son kuşlarda uçtu sevgili
içimdeki yazdan kalma zamana aldanma çoktan yüreğime ayaz düştü belli belirsiz bir yol ayrımı bu bir yanım kalmaktan yana bir yanım göçte artık buralarda kal gitme diyecek hiç kimse yok hiçbir şeyde yok sevgili eksilmelerimde çoğalmalarımda seninleymiş meğer şimdi hepsi bitti mahşeri bir yalnızlık bu içimde hapsettiğim gittikçe susuyor sessizleşiyorum aslında pek şikayetçi de değilim bilirsin öteden beri bir parça yalnızlığı severim ahhh birde şu söz dinlemeyen zaman tanımayan vakitli vakitsiz gelip çörekleniveren sol yanımdaki sızı olmasa işte o vakitler çaresizce sığınacak liman arar dururum sevgili içimde titreyen son ışıkta gidişinle söndü sevgili artık geceler haram geceler katran karası ve gündüzler koşulsuz bir mahkumiyet içinde ne dünya bana ayak uydurabiliyor ne ben dünya’ya yüreğime ayaz düştü sevgili yüreğime ayaz ferhan erdoğan 06.10.2010 |