ÇemberÇemberdi saatte varolan Saatlerin içinde senle ben Yokuş çıkıyordum Mualla’nın sokağında Baharın kapısını çalıyordum Bir papatya açıyordu kapıyı bana Ona,’sen’ diyordum. Papatya sende varoluyordu Tarçın kokusu geliyordu içerden Bir de kedi sesi Eşiğine basmadan duruyordum Işıklı çemberler yanıyordu Sümbül siyahı gözlerinde Zaman gözlerinde varoluyordu Elini tutup koşmak istiyordum Sen sudan korkan balık oluyordun Kelimelerden çember yapmak istiyordum etrafına Kapı açık dudaklar kilitli duruyorduk Sende bende bizde varoluyordu ıssızlık... 2009,eylül |