Zehr-i FERMÂNneden korkar akrepten/suçu yoksa insanın! boncuklu entariyle süslenir dans eder aslında gölgeler… hâl /bu/ ki aslında önce avuçlamalı görmeli akrebin gururunu insan şöyle bir sarıp-sarmalamalı hatta mümkünse kucaklamalı bırakmalı kendini zehrine eğer dost ise bilirsin ki dostundur iğnesi de, zehri de yoktur sana. değilse yarısı akrep, yarısı şeytan iğnesi zehri ne çoktur... neyse ki; senin ne akrebi, ne şeytanı ne de zehirleri görmeye vaktin yoktur. hâl /şu/ ki yollara dökülmüş boncuklar olacaktır gölgelerin entarilerinden sökülmüş boncuklar, neyse ki; onlar,zehirli akreplere oyuncak olacaklar...! "Ne çare ki her can birgün uçar gider/Cân’an olan Yıldızlar/da/Yok Olup Gider" 4 - Ekim - 2010 Davidoff |