HÜZNÜMÜM YANGINI
Hüzün yaşamın gizlenmiş dokusunda
Ne zaman yalnızım hep başımda Ağlasam mı şu vakitte deniz kokusunda? Hıçkıra hıçkıra anne diye şu yaşımda Duyan olsa da gelse yanıma Dinleme derdimi otur sende ağla Ne yangınlar var içimde bir bilsen Bilmem san hangisinden bahsetsem Bir değil, iki değil doldu içim biçare Dertler gönlümü dağladı Tüm bulutlar derdime ağladı Ah! öyle bir yaşam bu Beni ıssız çöllerde bıraktı Şimdi bir serapla yaşıyorum hep Belki bir gün seraplar gerçeğe döner Şimdi kapanır gözlerim hayatın yangınında Ve çıkıyorum artık yokum bu oyunda |