Sana küçük bir öykü anlatayım. Büyük bir şair varmış, bir de küçük…
Küçük şair büyüğüne hayranmış, onun gibi yazmaya çalışır, ona methiyeler düzermiş. Büyük şair çabasını, gayretini, hayranlığını görmekten memnun kamış, ona şevk vermek için şiirleri konusunda küçük hatalarını ( mutlaka çok da küçük değildir bu gün gördüğümüze göre) görmemezlikten gelmiş ve onu methetmiş, iyi şairsin demiş.
Küçük şair bu gün eskisinden hiç farkı kalmayan, hatalarına devam eden, doğruları kabul etmeyen, asla büyümeyen bir şair olarak kalmış, o övgünün etkisinden kurtulmadan da büyümeyeceğinin kendisi haricinde herkes de farkındaymış.

Senelerdir belki de senin yaşından fazla zamandır yazanların çoklarına göre daha iyi olsan da bana göre senin için yeterli değil. Biliyorum ki kapasiten bu değil, çok daha iyilerini yazabilirsin, yazacaksın, övgülere ( benimkiler dahil) bakıp “oldum” demezsen.
Yazdığın şiirlerin bazıları gerçekten güzel ama çok çok güzel değil, o çok çok güzel şiirlerin daha gelmedi onları bekliyorum…