Zeytin Ağaçlarının Kızı
Bir zeytinlik vardı,
Denize yakın. Ortada bir zeytin ağacı, Kalın mı kalın.. Her sonbahar yapraklarını yeşile boyar, Sonra da yemyeşil zeytinler sunardı. O sene bir tuhaftı yaşlı ağacın dalları. Griye çalıyordu ince narin yaprakları. Bir tek zeytin bile vermeden geçti koca kış. Ahali şaşkın bir sükut içinde beklerden Bir gece meydana geldi akla ziyan tuhaf bir iş Bir bebeğin ağlaması deldi gecenin sessiziliğini Yaşlı ebe gördü ağacın nerde meyve verdiğini. Bilge Nine ağır ağır inerken Kucağında bir bebekle karşıdaki tepeden. Bakın dedi, bakın işte anlayın Zeytinler nerdeymiş bana söyleyin. Yaşlı ağac bu yıl dallarla değil, Bu güzel bebekle sundu zeytinlerini Aylar döndü yıllar geçti bu olayın üstünden Zeytin gözlü bu güzel kız boy pos attı, serpildi. O gözlerde ne ağaçlar devrildi. |