Bir arzuhalim var, koltukta oturana,
Ayaklarını indirmeden, döndü bana,
Kükredi, benzedi saldıran bir aslana,
Tir tir titredim, çünkü ben garip köylüyüm.

Bel bükmem yetmedi, istiyor benden secde,
Efendilik unutuldu, hep eğildikçe,
Kardeş kardeşi ısırmaz, toplu yedikçe,
Seçimden seçime hatırlanan köylüyüm.

İki tatlı söze kanar, ağzım sulanır,
Yağ çekmeleri bitince, midem bulanır,
Bu baş ben de olunca, daha çok aldanır,
Konuş beyim konuş, yutan garip köylüyüm.

Onlar gelmeden muhtar sofrayı hazırlar,
Şahane yemezlerse, belki de kızarlar,
Bir imzayı atmayıp, ayakta azarlar,
Rüşvetin adı hediye, garip köylüyüm.

İnanır görünsem de, yuttum sanmayınız,
Biz uyanırsak, siz koltukta kalmayınız,
Türkiye’yi cennet parçası yaptırırız,
Ceylan postunda aslan, ben garip köylüyüm.

17/05/2004

dursun yeşil