İLAH-İ HÜKÜM...
İLAH-İ HÜKÜM...
Dönüş bileti yok bu trenin. Ne yazık gidenler gelmeyecek bir daha. Bir gemi kalkacak bu limandan çok uzaklara. Mendiller sallanacak,dertli bakacak tüm insanlar. Gözyaşları sel olupta akacak.. Ne yazık ölüm denen o muammayı Hiç kimsa , ama hiç kimse çözmeyecek. İsteksiz de olsa çaresiz gidilecek o yola.. Yüce MEVLA iman nasip etsin her güzel kula. Tüm yolcular,kara toprağın sessiz sakin kucağında. Uyuyacak acı bir sonun derin sukutunda. Bir daha hiç dönmüyecek, bakmıyacak. Yemeyecek, içmiyecek sevmeyecek ÖLÜLER Hep öyle sakin, yalnız yapayalnız kalacak. Her canlı ölümü tadacak çaresiz. Bu İLAH-İ HÜKÜM geçecek dağa taşa göklere... * Zaman su gibi akacak, gelmeyecek bir daha. Kervanlar çoktan kalkacak çıkacak ok yayından. Çalmayacak sevda türküleri, susacak birden. Bir gün gelecek yıkılacak bu kainat. Bu ilah-i sırr-ı kimse ama hiç kimse bilmiyecek. Korkacak tüm insanlar birden çığlık atacak. Bu yüce kural böyle yazılmış böyle yazılacak. Nice beyler paşalardan hiç bir haber Ama hiç bir haber alınmıyacak. Tüm yolcular,kara toprağın sessiz sakin kucağında. Uyuyacak acı bir sonun derin sukutunda. Bir daha hiç dönmüyecek, bakmıyacak. Konuşmayacak,gülmeyecek sevmeyecek, ÖLÜLER Hep öyle sakin, yalnız yapayalnız kalacak. Her canlı ölümü tadacak çaresiz. Bu İLAH-İ HÜKÜM geçecek dağa taşa göklere * Bir gün çökecek bu gökkubbe. Başımızın üstüne dökülecek o kara toprak. İnsan oğlu düşer dalından bir sarı yaprak. Bu kadar yükü götürmeyecek yıkılacak kainat. Gözyaşları yine tuzlu akacak, belki çare olacak derde.. İnsanlar hep gamlı, denizler dalgalı olacak. Savaşlar hiç durmayacak, bebeler öksüz kalacak. Dalında kuruyacak güller açmıyacak kokmuyacak. Ölüme çareyi... kim bulacak, kim bulacak ölüme çareyi... Tüm yolcular,kara toprağın sessiz sakin kucağında. Uyuyacak acı bir sonun derin sukutunda. Bir daha hiç dönmeyecek, bakmayacak. Konuşmayacak,gülmeyecek sevmiyecek ÖLÜLER. Hep öyle sakin, yalnız yapayalnız kalacak. Her canlı ölümü tadacak çaresiz. Bu İLAH-İ HÜKÜM geçecek dağa taşa göklere... * O-C-A-K-B-E-Y... __________________ Arif Ocakçı-Ocakbey |
Uyuyacak acı bir sonun derin sukutunda.
Bir daha hiç dönmüyecek, bakmıyacak.
Konuşmuyacak,gülmeyicek sevmiyecek ÖLÜLER.
Hep öyle sakin, yalnız yapayalnız kalacak.
Her canlı ölümü tadacak çaresiz.
Bu İLAH-İ HÜKÜM geçecek dağa taşa göklere...
*
Ölüm edebiyettir, gidenler Rabbini sevmişse dinlemişse onu,
gerçek huzuru ve sevgiyi orda yaşama şansı verilecek.
Kaleminiz daim olsun güzeldi kutlarım.
Saygılarımla...