BİRGÜNŞiirin hikayesini görmek için tıklayın cabbarda oturmuş saz çalıyordum,mesleğim marangozluk olduğu için işi olan evimin yanındaki atölyeye gelir,müşterilerimden biri olan özlü çöllü mustafa inşaat yaptırıyormuş,yorulmuş,bezmiş,bitmiş halde bana seslenerek evin önündeki taşıma arabasının üzerine yattı bana söylediği şuydu BU DÜNYADA İŞİN İŞ TE ÖBÜR DÜNYANI BİLMEM DEEYİNCE başladım söylemeye ve o şiirin adını bir gün koydum
Som altından köşkün olsa ne çıkar,
Kefenin cebide yoklanır bir gün. Dünyadan kir bile götüremezsin, o da teneşirde paklanır bir gün. Kuvvetin çözülür gevşer kasların, Birden unutulur gider seslerin, Bir kenarda dursun düşman,küslerin, Evlatların bile saklanır bir gün. Bir omuzundaki selametindir, Bir omuzundaki felaketindir, amalin kötüyse sual çetindir, Yoklama defterin yoklanır bir gün. Baki gibi sarılmışsın dünyaya, Bir incele,ne durumda ar haya, duyguların âma ,kalbinse kaya, Talaşın dünyadan paklanır bir gün. Şefkati gafletle uyuma sakın, Ölüm ta burnunun ucundan yakın, Aşkın hakka olsun ebed merakın, Seninde defterin şaklanır bir gün. Uruşlu aşık şefkati |