merdiven
agır aksak düşürken omuzlarımdan aşk
ben,idamını bekleyen güvercinin son nefeslerinde okuyorum en derin dualarımı karanlıga sen,ferfecir bir gecenin ayazında çıkarken merdiven kokusu yalnızlığa en mai rüyalar hüzün kokuyordu hala kırık bir masanın iki ayaklı yüreginde tutundum sana tüm tabloları yeşile boyadım tüm romanların ilk kelimerine seni yazdım sana şiirle geldim gecelrim gündüze uzakkken ben tüm kalemlerimi sana döktüm safran sarısı saçlarının esmerliğinde bıraktım kırmızıya dönüşmüş gözyaşlarımı deniz kızı endamında o ülfet bakışlarına gömdüm bedenimi oy... dilişinas zamanlarımın küskün ebrulisi hangi ilmegi gecirsem boynuma ölüm sen kokuyor ve bir eylül daha bitiyor ikliminde siyah beyaz çervesiz bir forograf şimdi zamansız aynadan yansıyan eski bir gülümse ahşap merdivende bıraktıgın yaşanmışlıklar ve ey be sevgili çek perdelerimi öyle git gideceksen S.B/EYLÜL/2010 |
çok keyifli