Yıkıl dünyaŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Günlerce, aylarca hasret çekersin. Uzakları yakın etmek için kahrolur yüreğin.
Gün gelir, ama gün kursağında kalır gibi gider, ezer seni hasretinin acısı .. Arkana baka baka dönersin yanlız kaldığın uzaklarına ...
Üstüme yıkıl,
yanmam, acının acısından bu kadar. Gün, sene kadar ağır olsun. Geçmiş mevsimler ve hayatlar yıkılsın üzerime..... Karınca kadar büyük olamam. Toprak kokmak istiyorum, ten değil. Köpek kadar sevebilirmiyim..? sadık olduğum kadar yüreğime.. Bir papatya çiçeğinin dibinde, asalak olsam veya kıvıl saçlarından bir tel. Düşerim bir yerde, kaybolur giderim. Üstüme yıkıl, yanmam, acının acısından bu kadar. ART 12.09.1956 |