KARDELEN ve HERCAİŞiirin hikayesini görmek için tıklayın çok uzun yıllar önce iki kır çiçeği birbirine aşık olur ve birbirlerini çok severler. baharın gelişiyle onlarda diğer çiçekler gibi açar ve evrene merhaba derler.yeni bir baharın başlangıcında çiçekleren biri diğerine,biz diğerleri gibi baharın başlangıcında açacağımıza,herkesin soğuktan kaçtığı karlı kış günü açalım ki bütün doğa bizim olsun der ve baharda açmayıp kışın karlarda buluşmaya karar verirler.
biri açmak için kış gelip kar’ın yağmasını beklerken,diğeri dayanamayıp o yaz açar. her yanı bembeyaz karlar kapladığında açan çiçek her yerde sevdiğini arar bulamaz ümidini yitirir boynu nu büker ve daha sonra soğuğa fazla dayanamayıp ölür. kardelen gibi vefalı sevgiler dilerim herkese,hercailer uğramasın hiçbir gönüle.... bırakma yüreğimi ayazda sevgili dayanamaz bükülür boynum ezeldendir sevdam ahde vefadır sana tutsaklığım sözüm söz özümse köz mahşere değin boynum bükük yolunu bekler dururum kavlimiz vardı senle hercai şüphe düşmesin diye sevi’mize masumdu kar ve beyaz bağrında saklanıp korunurum mahşere değin boynum bükük yolunu bekler dururum tanrı şahitti verdiğin söze revamıydı ihanet seven gönüle kardelenim aşinadır cismim ecele ahde vefadır sana tutsaklığım sözüm söz özümse köz mahşere değin boynum bükük yolunu bekler dururum kavlimiz vardı senle hercai .........sude’den mademki meylin yoktu sevmeye 26.09.2010 ferhan erdoğan kavlimiz vardı senle hercai mademki meylin yoktu sevmeye |
sözüm söz özümse köz..
Hikayesiyle tatlanmış vafalı şiirin vefalı şairine sevgilerimle..