Yürek Yanıyor
yürek yanıyor
iliklerimden sızı ciğer kırmızı umarsızca kanıyor füme gökyüzü maviden devralmış pınarları kurumuş yarpuzlara kalmış dere ürker ceylanlar su başından öte kürek konuyor sapındadır kan izi kan rengi dizi üşür gibi donuyor yırtıcı kuşları da bitirdiler doğa canileri kendileri doğan şahin kesilerek döküldü umutlar küle çörek otuyla mis gibi olmuş bükme yağını dökme götür hele kutuyla dilini ısırdı ısırdığında hınçla hınçla çarpar çarparak dolaşır dolaşır merdiven gibi yükseğe çık 240910ankara Gülce-Bahçe |
Saygılarımşa
Mehmet Çobanoğlu