Sıkıntılı günler yaşıyoruz
Paramız yok,
Evin çatısını açtık,
Malzemeler veresiye alındı
Ustalar veresiye çalışıyor
Yağmur yağacak diye
Hanımla sık sık kavgalıyız…
Üzülüyor, ağlıyor, sızlıyor
Yağmur yağıp eve dolacak,
Eşyalar ıslanıp atılacak diye.
Korkuyor elbet…
Boşuna telaş ediyor aslında
Beni de yok yere üzüyor.
Yorgunluktan,
Çaresizlikten,
Canım burnumda,
Öfkeliyim…
Biricik hasta,
Aydın’a doktora gitti.
Ne tuhaftır ki,
Bugün ikimizin de doğum günü…
Ne güzel değil mi?
Evet çok güzel…
Bugün 7 Eylül.

Kızımla benim
Doğum günüm…
Canımdan çok severim kızımı.
Ben ona daha ”Biricik” demedim…
Adı Melek amma
Kalbimdeki adı “ BİRİCİK…”
Bu şiiri ona yazdım.
Ve ikimize…
Mektup gibi oldu amma olsun
Sevgiyi anlatmak
Sevgiyi yaşatmak önemli olan…
Biricik benim her şeyim
O da seziyor bunu amma,
Henüz tam anlamış değil.
O hasta, o rahatsız
Aklım onda, içim yanıyor…
Gözlerim yaşardı yine
Şimdi yaş yaş
O görmüyor ki…
Fakat hissediyordur mutlaka.
Ona sevgimden ağlıyorum şuan…
Bunu bilmiyor
İçimde bir korku var
Sebebi belli değil…
Belki onu çok sevdiğimden
Belki yitirmekten
Belki bir gün

Temelli kaybetmekten
Korkuyorum…
Onsuz
Onun sevgisi olmadan
Ne yaparım ben?
Belki yaşayamam…
Onu o kadar seviyorum ki
Anlatamam.
Evet, evet yaşayamam.
Seni çok seviyorum
Kızım “ Biricik “…
Ben sensiz yaşayamam.


7 Eylül 2007
Baban
Suat TUTAK
Günlerden Cuma.