uzak yakınBir mayının kendine basması gibi seni düşünmem uykulu bir halde, gece vakti ve bazen de gündüzleri, su dolu küvetin içinde, hem kuru kalıp hem seni düşünürken düşünürmüşüm gibi ben’i. Küvetten taşar adımlarım, uyandırmamaya çalışarak mayınları, sessiz , senden kaçar gibi... Buğulu aynanın yansımalarında yakalanıyorum sana kendime bakıyorken sana bakar gibi: ıslak... |