Gün artık bitiyor
Güneş dağdan taştan kesildi
ve battı akşam oldu
Dostlar birer birer toplandı
Muhabbet masası kuruldu
Herkezin
dostu geldi
Benim
dostum gelmedi
Ne sesimi duydu
Ne de çağrıma kulak verdi
Ne de kelamıma cevap verdi
Dosttan bir selam beklerken
Kahır dolu mektup geldi
Zehir zemberek şerbet geldi
Lâl olmuş diller geldi
Dost bağından
güller derdim
Alıp
dostuma vermek için
Dosta haber saldım
Tatlı bir kelâm için
Neden cevap vermiyor?
Bilmem ne için
Hançerini gösterdi
ve kalbime sapladı
Beni kalbimin taa derinlerinden yaraladı
Yüreğimi pare pare paraladı
Dostluk perdesini sonunda araladı
MEHMET ALİ ÜNSAL...
POZANTI / ADANA
GÜNÜN SÖZÜ:sana diyeceğim şudur küçüğüm
büyüme hayat senide harcar...
(ALİCAN ÜNSAL)