Asansör
Fezaya ulaşan gökdeleni yapsa bir mimar
Bütün ömrümü içinde geçirsem Çıkmasam dışarıya hiç çıkmasam Düğmesine bassam asansörünün Gökleri dele dele yükselsem arzın üzerine Beni üzen beni hor gören bu sersem dünyayı Ayaklarımın altına koysam. Unutsam bütün aşkları, kavgaları Unutsam. Ocak 2006 - Ataşehir Şahin Cahit Yanık |
Selamlarımla