Bakmayın kaşlarımın çatık,
Gözlerimin hırçın baktığına…
Ben bir gonca gül gibiyim.
Dikenlerim oyalamasın sizi…
Dokunmayın dikenlerime,
Yapraklarım şebnemli kalsın.
Kırmızı-beyaz sunuyorum sevgimi,
Hadi, dikin bana gözlerinizi.
Gülüşleriniz gül gibi olsun.

Görmeyin benim yontulmamış taraflarımı,
Ben bir çocuk gibiyim,
El değmemiş yarınlarım sizleri bekliyor.
Bakarsanız çocukça gözlerime,
Masumluğum el edecek size…
Yeter ki siz sevgi yükleyin,
Yeter ki siz umut yükleyin,
Yeter ki siz huzur yükleyin,
Bana bakan gözlerinize…

Takılmayın saçlarımdaki aklara,
Ömrümün hazanını kış saymayın.
Kaymayın gecemdeki yıldızlar gibi,
Mevsim bende belki sonbahar,
Belki güz boğuyor beni,
Unutmayın ey sevdiklerim!
Ben her mevsimi tanırım.
Her yanımda ayrı bir burukluk var.
Şakağımda kar,
Suratım sonbahar,
Siz görmediniz benim açtığım çiçekleri,
Kelebekler uçuşur yüreğimde,
Kamburu çıksa da omuzlarımın,
Kar yağsa da saçlarımın tellerine,
Benim de eskimeyen bir yanım var.
Benim de yüreğimde güller açar,
Benim de yüreğim ilkbahar.

Siz bakmayın zifiri karanlıkta yürüdüğüme,
Uğradığım bataklıklar korkutmasın sizi.
Can havli çığlıklarım korktuğumun resmidir.
Ödünç aldım gözlerinizden sevgi sözcüklerinizi,
Yamalı bohçamda iziniz var.
Siz duymasınız da olur.
Ben çığlıklar atarım kimsesiz gecelerde,
Çıkan sesi benim sanmayın,
Benim sesimde sizin sesiniz var.


Aldırmayın benim zemheride yandığıma,
Güneşin altında donarım.
Siz, oynak havalarla oynaşırken çılgın gecelerde,
Benim ağladığımda olur.
Üzerime çiselerken bahar yağmurları,
Aşka susadığım da…
Takılıp kalmayın katran karası gecelerde,
Yazdığım korkak şiirlere…
Benim karanfilleri ağlattığım da olur,
Karanfillere ağladığım da...

Şimdi bakın!
Yine gözlerim buğulandı.
Yine dokunsanız yanaklarıma süzülecek damlar.
Yine hançereme düğümlendi hasretin çığlığı.
Yine ötelerden bir ses aradım.
Yine ötelerde birini andım.
Yine zaman durdu bulutlar üzerinde,
Yine tuttu çocukluğum,
Yine annemi özledim.
Yine babam değirmen taşında öğüttü kaderimi.
Yine yalnızlığın cenderesinde boğuldum.
Yine şarkılar gönderdim karanlık gecelere,
Yine kaleme sarıldım.
Yine sığındım hecelere…

Bakmayın benim med-cezir halime.
Bir taşıyor bir düşüyorum.
İyi, kötü, çirkin, güzel…
Hepsi bende de var.
Ben de bir faniyim,
Ben de kendimi yaşıyorum.

Aldırmayın benim hüzünlü sözlerime,
Gülen tarafım da var,
Ağlayan yanımda.
Karabasanlar bassa da her gece düşlerimi,
Günle gülücükler saçarım her sabaha…
Şimdi zebani gibi gördüğünüz beni,
Basın isterseniz kara toprağın en karasına,
Ben yine goncalar göndereceğim,
Ben yine çocuk masumluğunda,
Ben yine anamın ak sütü gibi,
Sizleri sevdiğini söyleyeceğim.

Ne olur çekiştirmeyin sağımdan solumdan,
Ne olur kurcalamayın kötü yanlarımı,
Ne olur iğrençliğim bende kalsın,
Hele bakın sevecen bir gözle,
Hele sevgiyi toplayın gözbebeklerinize,
Kin-nefret tohumlarını sökün birer birer yüreğinizden,
Nefsiniz ayaklarınızın altında kalsın,
Biliyorum, tepeden tırnağa çirkinim ama
Bende de var bir güzellik
Ne olur gözleriniz sadece o güzelliği alsın.