Issızlığın ortasında karanlığın içindeyim Tek istediğim bir kerede olsa elini tutabilmekti Gözlerine bakmak o küçük ama bir okadar derin sularda kendimi görebilmek Bu sahteliğin içinde tek gerçeğimi istemek yanlışmıydı Başak rengi saçalrınla güneşi getirirken Yanı başımda duran geceyi unutu vermişim Çağlayan sesini hissedememekten korkuyorum Güneşi olmayan gecede sesini hissedebilirmiydim Deniz gözlerinden geceye gidebilirmiydim Ellerimi tut beni yanlız bırakma korkuyorum Burası çok soğuk Issızlığın ortasında karanlığın içindeyim Kimsenin bilmediği, bilipte söyleyemediğim yerdeyim Şimdi çok uzağım kalp atışlarının sesi kadarda yakın Benden kalan son hatıraya iyi bak gün ışıgım Gözleri deniz saçları başak olsun Karanlığın ortasında açan güneşim
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
KARANLIK şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
KARANLIK şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Karanlığın ortasında açan güneşim
kaleminize kuvvet, saygılar...