ZEYTİN AĞACI
Zeytin ağacının gölgesinde
uzanmışım sere serpe ben özgür ama ruhum yok kafam bomboş. Uzanmışım sere serpe saklamışım ruhumu gizemli ve ürkek zeytin ağacının gölgesine.. Dalları kollarım, gövdem gövdesi, yaprakları saçlarım. Ben özgürüm ruhupsa kayıp ben yitik ruhum yitik.. Zeytin ağacının gölgesine uzanmış görüyorum güneşi ve denizi yüzlerce yıldız yağıyor, yağıyor kimisi sönmüş kimisi parlak aynı kalbim gibi sönmüş ve cam kırıkları kalbimi paramparça .. ufalamış... yüreğime batan iğneler ve korkular. Zeytin ağacının gölgesindeyim uzanmışım sere serpe ama kafam boş ruhumsa parçalanmış. Ağacım, ağacım ne olurdu sanki zeytin dalını uzatabilseydin... canan demirel |
bu arada sunuda belirteyim hayatta en cok sevdigim sey:) siyah zeytin
Anam as ermis He yemezsem hasta oluyorum