YOLCULUK
Bir yılan gibi kıvrıla kıvrıla
Bir kıta’dan bir kıta’ya Mavi yeşil ve kahve Uzanıyor bütün ihtişamıyla dicle Kıyısında terkedilmiş köyler Oturmuş bir kayanın dibine bir ihtiyar Dua eder gibi Son türküsünü söyler Mayısın rengi toprakta Mor yeşil ve bereketli Toprak ,bir halı gibi desen desen Hünerli bir kadın eli değmiş gibi Dicle uzar ,yol uzar Ve sereserpe serilmiş Hasankeyf Dicle’ye Keyfi yerinde Her kıvrımında bir anlam ararım Mesela saçlarına benzer yada dudaklarına İnceldiği yer belin sanki Boylu boyunca uzanmış gibisin Kimsin nesin Diyarbekir’in gögsünde çıplak bir heykel gibisin Ses yok Seda yok Gece karanlığı saçlarıyla Simit atar biz kız martıya Deniz yok ,kız yok ,martı yok Kaybolmuşum sokaklarında Diyarbekir yok |