ELDE KALDI, AŞKEy sevdiğim!sen beni,bir hoş hallere saldın Düşlerimin peşinden,koşmaya alıştırdın Ne canlar geldi geçti,sen hep benimle kaldın Küçük mutluluklarla,coşmaya alıştırdın - Bülbül figan etmedi,yürek desen yanmadı O yürek ki senindi,başkasına kanmadı Varsın yoksun demedi, sevmekten usanmadı Aşkın harlı odunda, pişmeye alıştırdın - Gün geldi sensiz kaldım,özlemlerle kavruldum Kurudum yaprak gibi,dört bir yana savruldum Bir yalnız maral oldum,yalnız sana vuruldum Geçit vermez dağları,aşmaya alıştırdın - Gece gündüz demedin,kapını açıverdin Her zerre mutluluğu,etrafa saçıverdin Bir gönül kuşu olup,hep aşkla uçuverdin Sevdalı ırmak gibi,taşmaya alıştırdın - Dostelinin ömrüne,ömür kattın can kattın Hayat denen bu yolda,yoluna ışık tuttun İçine mesken kurup,yüreği olup attın Sevinç gözyaşı olup,düşmeye alıştırdın |
UMUT ve DOSTCA