Dudaklarının İsiyle Çevrele Benliğimi
Bir ışık yılısın sen, avuçlarındaki çizgilere sevdalı yaşıyorsun
Haylaz bir düşün sultanısın, göğsünden aşkı uzak tutuyorsun Mavidir senin rengin, aşk ışıltılı saraylarda ruhunu arıyorsun Kanının alevinde onlarca savaşçı, sevişerek ölmeyi diliyorsun. Göğsünün çeperinde hicran, gözlerindeki kelepçelerde yaşamak Aşkın kirmenini eğiren bir elsin, dilindeki en içli duadır kavuşmak Masum bir yangınsın belki de, serseri bir kurşun, yüreğinde kalmak Aç ruhunu yaşanmamışlıklara, amaçsız bir eylem kendinle savaşmak. Kollarında şafak sökecekse eğer, bırak sokulsun aşk özlemli odamıza Avuçlarını bedenime sürterek ateşler yak, sokul gönlümün hicranına Bak yüreğime doyumsuz gözlerinle, al beni ruhunun zarif yataklarına Aldığım her nefeste sen olayım, sonra kaybolayım eşsiz coğrafyanda. Dudaklarının isiyle çevrele benliğimi, öptükçe yangınlar çıksın çevremde Ruhunun güzellikleriyle sarmala dertlerimi, bir düş yumağı ol bedenimde Aşkın döşeklerini ser soğuk odama, nefes gibi sokulayım kadın gövdene Çıkaralım zalim yılların hıncını, mutluluğun cennetine al beni öpüşlerinle. Selahattin Yetgin |
aşk uzaklarda tuzak gecelerde uyurken biz onlu düşleri örteriz korkuların karanlıkların döşeginde
bir mum ışıgı kadar titrek cılız bekleriz ruzğarın gözlerinde
kutlarım saygılar