Hüznün sancısında bir kadın ağlıyorduŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Epey zamandır yürüyüş yapmıyordum. Artık tembelliğe son deyip parka yürüyüş yapmak için girdiğimde, kuytu bir köşedeki ağlayan kadını görünce içim parçalandı. Yüzünü herkesten saklıyordu. Çaresizdi. Beni çok etkiledi ve bu şiir doğdu.
Hazana inat miskinliğimden sıyrılıp, |
not...yeni şiiriniz olmayınca rasgele şiir okudum bu çıktı şansımıza.....buda güzel bir...şiir...