ANLIYORDUM
Hıçkırıklar boğazım da düğümleniyor şimdi.
Bilmem ki, havanın getirmiş olduğu hüzünmüydü bu. Suratıma deyen, Deyince sızlatan bir sisli rüzgarla boğuşuyorum şimdi, Akan yaşlara inat,mendil kurutuyorum. Boş ver onuda aksınlar! Aksınlar ki artık anlasınlar! Önce gözlerim sonra, Sonra da yüreğim! Beni görmeni engeleyyen birileri vardı, Zaten! anlıyordum... Senin de, tıpkı benim seni hayallerim de misafir eden ben gibi, yani kurmuş olduğum hayallerimdeki gibi, şimdi senin farklı kişilerle,farklı ortamlar da,nefes alma çaban var, hissediyorum... şu an ne diye düşündüğümü seni, anlam veremiyorum, içimdeki atamadığım , hala büyümekte olan o duygu yoğunluğunu yok edemedim. içimde bir yerler de saklı olan o neferi kıramadım. hani dedim! hani,gün gelirde... belki... 06 Kasım 2009 Cuma, 17:41 |
anlam veremiyorum,
içim de ki atamadığım ,
hala büyümekte olan o duygu yoğunluğunu yok edemedim.
içim de bir yerler de saklı olan o neferi kıramadım.
hani dedim!
hani,gün gelirde...
belki...
güzel dizelrinizi gönülden kutluyorum..
tebriklerimle şairem..
Sevgiyle kalınız..