acı çekiyorum,
göz yaşlarım ne kadar hafifletebilirler ki acımı?
yüreğime saplanan bir bıçak,
keskin sonu bile görülmeyen derin acılar.
her tekrar düşüşlerim de tazelenen yara izi derinlikleri ,
sızlayan değil kanayan bir yaradır içimdeki,
nereye kadar sürecek,
bu sonu gelmeyen fırtına?
sanırım mahşerde de sürecek,
ebedi ezeli...
çocuk olan yanımı da kaybettim,
kahretsin!
artık umutla beklenen acıların sahibini de aldattım,
oysa beklenilebilecek tek şeyim...
yalnızlıktan kaçmak sanıyordum umutsuzluğu...
anlamamışım yitirince umudumu yalnızlığa ,
şimdi düştüğümü anladım.
şu an var olan benide yitirmekten,
onu da kaybetmekten korkmadığımı anladım,
çünkü sensiz ben!
zaten yokuş aşağıya yuvarlanmış,
asla kaldıracak birinin bile olmadığı,
sesi çıksa da duyulmayacağını
o karanlıkta sisli ve soğuk olan ,
evet görüntüsü çirkin olan resmi!
defalarca kanayan yanım biliyor,
ve bu da artık herşeyi anlatıyor,
sonum oluyor...
düşüşüm...
ölüyorum!

sevgili şairem çok hoş akıcı bir şiir okudum sayfanızdan kalemine güzel yüreğine sağlık tebrik ederim.

gülcan hanım yüreğinize sağlık güzel şiiriniz kutlarım

derin ve içten dizeler ...
kutlarım sizi etkileyici olmuşş ...

f.a

akıcı ve güzel bir şiirdi
ne olur sonu mutlulukla bitseydi hani gönül öyle istiyor
selam ve saygılarımla

güzel bir şiir gönlünüze selam

çocuk olan yanımıda kaybettim,
kehretsin!!!
-------------------------------------
çocuk yanımızıda kaybettiğimizde nasıl beklerler ayağa kalkmamızı,zor be şair zor ayağa kalkmak.
kehretsin=e'yi a ile yer değiştirir misin.. :)

imla hataları var ve bence şiirin güzelliğine gölge düşürüyor..

onlar düzeltildiğinde, şiir hem daha okunası olacak, hem de içindeki duygu yoğunluğu okuyucuya geçecektir diye düşünüyorum..

tebrikler/teşekkürler

Yüreğin var olsun değerli kalem

Güzeldi

Kutlarım

Selam,saygı ve dua

her son bir başlangıçtır........
içtendi...

Gülcan hanım bu duygulu,vurgulu ve hüzünlü şiirinizi tebrik ederim.
Mısralar her ne kadar hüzünlü olsada hep umutla,huzurla kalın inşallah,
selam ve saygılarımla

DÜŞÜŞÜM

acı çekiyorum,
göz yaşlarım ne kadar hafifletebilirler ki acımı ,
yüreğime saplanan bir bıçak,
keskin sonu bile görülmeyen derin acılar.
her tekrar düşmende tazelenen yara izi derinlikleri ,
sızlayan deyil kanayan bir yaradır içimdeki,
nereye kadar sürecek,
bu sonu gelmeyen fırtına
sanırım mahşerde de sürecek,
ebedi ezeli...
çocuk olan yanımıda kaybettim,
kehretsin!!!
artık umutla beklenen acıların sahibinide aldattım,
oysa beklenilebilecek tek şeyim...
yalnızlıktan kaçmak sanıyordum umutsuzluğu...
anlamamışım yitrince umudumu yalnızlığa ,
şimdi düştüğümü anladım.
şuan var olan benide yitirmekten,
onuda kaybetmekten korkmadığımı anladım,,
çünkü sensiz ben!
zaten yokuş aşağıya yuvarlanmış,
asla kaldıracak birinin bile olmadığı,
sesi çıksada duyulmayacaığını
o karanlıkta sisli ve soğuk olan ,
evet görüntüsü çirkin olan resmi!
defalarca kanayan yanım biliyor,
ve buda artık herşeyi anlatıyor,
sonum oluyor...düşüşüm ölüyorum.


Güzeldi .Şiirin özünde acı ,keder ve çekilen gönül sancıları işlemiş dizelere .
kutlarım sizi


KADER OYUNCUSU
saygılar

merhaba güzel insan acıyla aşk arasında kalmış bir yüreğin cançekişiydi düşüşün
ne güzel anlatmışsınız
allah düşürmesin derler ya hani
düşünce anlıyor insan herşeyi
aşkal kalın
hep kurduğunuz düşte bıraktığınız gülüşte kalın