Bir ilkbahar mevsiminde Dudak dudağa gelmişlerdi, Adam olmak sevdasıyla Her şeye boş vermişlerdi, Uçarken göklere Birlikte yükselmişler Pembe ufuklardan Yeni dünyalara gitmişlerdi...
Bir yaz mevsiminde Dayanılmaz olurdu hasretleri: Açlığa, susuzluğa yeterdi iki dakikası İftar akşamlarında, Dudaklar birleşince Gider gider gelirdi akılları Dumanlar ötesinden Karlı dağların eteklerine Kelebekler uçardı...
Bir hazan mevsiminde Yeni kırağı düşmüştü tepelere, Usuna getirmezdi yokluğun yolculuğunu, Kızınmak için ateşe Son kez yaklaştı, Dudaklarından öperken kader arkadaşını, Bir hazan mevsiminde ocak başında Elinden düşüvermişti maşa, Sisli ufuklardan veda eyledi Gedikli arkadaşa...
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
VEDA EYLEDİ şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
VEDA EYLEDİ şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Tebrikler hocam guzel bir anlatim