Ne diyeceğimi bilemedim. Ruhu şad olsun. Mekanı cennet olsun. Pek çok evladımızı içimizdeki hainlere kurban verdik. Düşmana değil. Analara Allah sabır ve sağlık versin.

ŞEHİDİM

Güneş gülümserken masmavi bahar gününde,
Dünyalar benim olmuştu.
Çünkü bir erkek kardeşim dünyaya gelmişti.
Annemin saman yığınında sakladığı yumurtaları,
Tüm mahalleye dağıtmıştım o bahar sabahı.
Çok güzeldin,bana sevgiliydin,yarendin.
Annemin tandırda pişirdiği ekmeğin kokusundan,
Dedemin hacı esansından güzel kokuyordun.
Yıllar geçti fidan gibi bir delikanlı,
Şahin bakışlı bir asker oldun.
Babam köy kahvesinde gururla;
Bıkmadan usanmadan anlatırdı herkese.
’Oğlum komando oldu,aslan komando’
Kaç bahar geçti kaç mevsim sensiz?
İlmik ilmik işlendi yüreğime hasretin.
Sen hala gelmedin,
Kaç bahar geçti.
Anamın kucağından uzak,
Kara toprak ta yatıyorsun.
Bir görsen yiğidim,Ana mı bir görsen,
Avurtları çöktü,beli bükük,
Hayallerini döktü artık eteğinden.
Bom boş bakıyor yollarına.
Tabutuna sarılı ay yıldızlı bayrağı,
Senin çeyiz sandığında saklıyor.
Senin kadar seviyor o kutsal emaneti.
Duvarda asılı duran resmin,
Gözlere hükmeden haşmet ve heybetinle,
Bakıyor bizlere.
Bakışlarına dayanamıyor Anam,
Üstünü,gelinine işlediği tülbentle örtüyor.
Geçen bayramda,
Sana gelmiştim ya,
Mezarının baş ucunda,bir demet gül,
Güllere sarılı pembe bir tülbent duruyordu.
Tülbente iğnelenmiş küçük süslü bir kağıt parçası,
Söyle yazıyordu’UNUTAMADIM SENİ’
Onu mu soruyorsun?sevdiğin kızı.
Geçenlerde pazarda karşılaştık,elimi öptü,
Elime damlayan göz yaşlarını silmeye kıyamadım.
İyi değildi sensiz.
Kuruyan bir yaprak misali,rüzgara esir gibi,
Ama merak etme bitanem,ben onunda ağabeyiyim.
Hani en çok takıldığın yer vardı ya,
Köy meydanında ki aslanlı çeşme,
Oraya ŞEHİT MAHMUT MORAN CADDESİ levhası astılar.
Babam hep o levhanın altında oturuyor.
Hem gururlu,hem yıkılmış,
Çünkü umutları elinden alınmış,
Benim ve kızkardeşlerinin varlığı onları teselli etmiyor artık.
Benimi soruyorsun?ben nasılmıyım?
Yüreğinin yarısını yitiren bir adam nasıl olur?
Sensizlik çok kötü,
Toprağa düşen gülüm.
Saçlarım ağardı,
Yüzümde çizgiler,sana uzayan yollar gibi,
Sensizliğe alışamadım bitanem.
Bazen yüreğim yerinden çıkacakmış gibi isyan ediyor.
Çünkü elimden bişey gelmiyor.
Senin Şehadetinden sonra müracaat ettim beni Askere alın diye,
Yiğidimin intikamını alayım dedim.
Olmaz dediler,
Olmadı işte,çaresizce lanet ediyorum.
Ama yedi düvel bilsinki,
Türk evladı,
Bir gün gelecek, hainlik yapanları süpürüp bertaraf edecektir.
Vatanım da ki,ayrık otları,sökülüp atılacak,
Anlayacağın yiğidim;
Kanın yerde kalmayacak.
Gözün arkada kalmasın,
Seni çok seviyorum,
Bir gün buluşmak üzere..

>kaleme, saygılar...

tabiki isterim

bu şiiri çok seviyorum çünkü oğlum var oda asker oldu geldi hakkaride yaptı askerliğini bu şiiri ancak oğulları askere gidenler daha çok anlıyabilir bütünşehitlerimizin ruhları şad olsun yazanında kalemine sağlık