Bir Fısıltı
Parfüm kokusu yalnızlığında
Rezil bir doğruluk suretine doğru İlerleyen ayrılıkların keskin çizgisi Fısıldar güçlükle adını Duvar gibi karanlık gecelere Hışımlar gibi yağmurlar yağar Ne bir şimşek ışığı Ne bir gökgürültüsü Sıcak toprakta şimdi gömülü Söndürülmekte hep gecikilmiş yangınlar gibi Öfke püskürüyor Bidüziye trabzanlara abanan dizleri Titriyor içli bir sancıya Kaza ve keder Açıklamıyor ta içeridekini Toprağa gömülü yüzü Onun unutmak istediği heyulası Anaları çocuklarından ayıran Sağır, kör, dişsiz hazırlığı Rüzgar rüzgar Tüm temelleri sarsılıyor derinden Tepelerin ötesinde Bir fısıltı Hiç Bir Şeysiz Bir fısıltı... |