48
Yorum
3
Beğeni
0,0
Puan
3007
Okunma

Önceden renklerimiz vardı ,
Gökkuşağı gibi bizi saran.
Hayallerimiz vardı pembede,
Neşenin ,sevginin simgesinde..
Muratlarımız saklıydı yeşilde ,
Yaratıcılığın tutkusunda.
Hani derler ya....nazarı kırardı mavi.
Sınırsızlığın ve uzak bakışlılığın huzurunda...
Bembeyazdı düşlerimizdeki gelinlik
Ve........
Yaradana kavuştuğumuzda ,
Giyeceğimiz bayramlığımız...
Temizliğin ve saflığın ayarında...
Sarılara bürünürdük,hastalıklarımızda
Hüznün güzelliğinde.
Çılgınca , öyle bir neşelenirdik ki;
Kırmızıda...
Ama şimdi?..
Sadece iki renk kaldı,
Renklerin olmadığı yaşamda
Değerini kaybeden endazelerde....
Gene de , gökkuşağının yedi rengini
Ruhumda hissederek ,
Kutluyorum dostlarımın bayramını.
Renklerin en erişilmez armonisinde
Yakalayabilmek umuduyla,
Yapılanları yapmakla değil,
Gördüklerimi yapmakla...
Sevgi ve hoşgörü pınarında....
Eda Tüter...