ACEMİ BOYACI
beyazdı
maviye boyadım gökyüzünü şimdi mavileşti o güzelim beyaz ben ve fırçam olduk iki haylaz bak hele o da ne henüz kurumadan boya bak başıma gelene gökyüzü kızdı bana dedi sorarım bunu sana al bana vur bana kaldır çal bana birden şimşekler çakıyor kıvılcımlar akıyor ateş püskürüyor gökyüzü gürlüyor habire yıldırım düştü düşecek yükseklere hayırdır inşaallah ! durduk yerde birdenbire gök neden kudurdu ne sustu ne duruldu bir öfke bu hiddet banaymış tüm şiddet boyadığım gökyüzünün beyaz bulutuymuş meğer boyar mıydım hiç beyaz bulutu maviye bilseydim eğer elimle silip gökyüzünün mavi boyasını tekrar çizdim bulutun aynısını acemilik işte ... elimin hamuru ile karıştım usta işine tüm aksilikler peşi peşine bir daha mı ,tövbe ! herkes kendi işine Muzaffer Yıldırım |