Yitik...
Sis bulutu çökmüş Ankara’ya,
Varlığındaki, yokluğun kadar. Herşey silik... Anılarım gibi üstelik! Yıldızları savuracak ayaz var dışarda, Yüreğim hiç üşümüyor. Hayalimde ki bir çift göz ısıtıyor içimi, Penceremse puslu... Anılarım gibi üstelik! Korkmuyorum uyuşmuş bedenimin donmasından, Nasılsa nefesin yetecek gevşemesine... Böyle bir Ankara akşamına atacaksın imzanı, Geleceksin biliyorum. Görür müyüm acaba son kez? Gözlerimi aralayamıyorum artık, Kirpiklerim donmuş, Kilitli... Anılarım gibi üstelik! Farkındayım; düşüyor yavaş yavaş bedenim, Geleceksin, içimdeki ses söylüyor, Hissediyorum, beklemedeyim... Yetiş istiyorum sadece, Bitiyor işte herşey. Yokoluyorum. Yitik... Siliniyor ömrüm hayat defterinden. Anılarım gibi üstelik! |
bu güzel dizeleri okuyunca bir an gittim yeniden .
şiir dadında okudum şiir tadında duyumsadım, acı görmesin ,dizeleri yazan yürek kalemi...