EYLÜL
mevsim artık sonbahar
telaşla akıp gidiyor zaman yere düşen sarı yapraklar toprağa kavuşmak sevdasında sokaklar ısısız caddeler ıslak kollarını hasrete açmış toprak son kuşlar sığınıyor ağaçlara son kez sarılmak için çıplak dallara son haykırış göklere çıkan bu nida kim bilir belki de yapılan son veda yine içimi yakıyor çileli sonbahar sağanak bir yağmur düşüyor kentin sokaklarına yine sensiz eylül akşamları yine ıssız kimsesiz yollar hüzün sarıyor etrafı yüzüme vuran bu rüzgar da neyin nesi yanıbaşımda benimle yürüyen düşen yaprakların ıssız sesi ardımda kalanlar ardında kaldıklarım düşüyor hatırıma gögüs kafesimi çatlatan bir ağrı sarıyor sırtımda hazan mevsiminin ılık esintisi içimden göçmen kuşlar uçuşuyor yalnızlık esvabını giyinirken eylül 06.09.2010 ferhan erdoğan |
sağlıcakla...