ŞEHİRSEL YAŞANTIMIZ…Bir başkan Uzun uzadıya anlatmakta Göğüs hizasında terbiye tohumları eksik Nafile nafile Anlatsan da etik adına neler Azıcık dar gelecek o tarafa bu tarafa sarkan Yaşamsallığımız nice olmazları olmuş sayan Oy oy demeler hala devamda Tanrısal bir tarzda Neye hoş görülür Şehir merkezlerinde utanmadan öten horozlar Göçmüşüz ya şehre Ama hala ağır tarafımız Hala köylü bilakis Mıymıntılarla dem vurmalar Kaldırımlarda car cur Sözde de zenginiz ya Modernize olmuşuz ya Fakirliğimizin göbeğine kurduk parkur Sonra ayaklarımıza kokutucu ayakkabılar Sırtımıza yanıcı ve yakıcı gömlekler Onlarda petrol ürünü bilakis Kursağımıza da hormonu yüksek yiyecekler Ralli türü otomobil yarışlarına alkışlarımız At yarışlarına paracıklarımız Tanklara toplara vergilerimiz Hiçte göremediğimiz modern uçaklara Gururumuz sayılmakta Açlığımıza metanetler vererek Alkışlarla boğduğumuz gençliğimiz Çeviktirler ya Akıllılar ya Dünyaya bedeller ya Ölmezler yılmazlar ya “ah”larımız da bunlarla yamalı “vah”larımızla böyle yalancı İçi mi yanıyor bir annenin şurada Baba özlem mi duyuyor bir kıza bir oğla Yürek sancılarına mı boğuluyor bir anne Yüreğinin seslerini mi ifade etmiyor bir anne Bir baba İşte bizleriz bizler İtimizle eşeğimizle Horozumuz tavuğumuzla şehre gelenleriz Biz Bizler mi? Daha çok anlatımlar olmalı Ve hala askeri zaferlere oynamakta tuhafsal yanımız Ve hala dimdik duruyor zil zurna sarhoşluğumuz Ve hala inkârdayız Kokan, sabun görmeyen bol sulu yanımız Ve hala tıkanıp nişastalı nişastasal kahvaltılarımız Yaşatır bizi bağırsaklarımız Ve hala geç kalmayı marifet sayan oğlumuz kızımız Üstüne üstlük Bunları reva gören eşimiz Anamız Hiçbir şeyden habersiz ninelerimiz. Hey bir kimler farkında Bir karmaşadır yaşadıklarımız Ne ufak bir heyecan Ne de sittim sene düzeleceği Olacaklarda ben güvensiz Tümümüzün aynı çengelde asılı kalmış Hem bedenimiz Hem dilimiz Artık yazılara dökülmüyor sevdalarımız Abur cubur yazılarda ağrıyor beynimiz Kör bir kuyunun dibindeymişiz gibi Sessizlik içinde arkadaş olmayışımız Teyyar DUMLU |