...SİLİNMEZ...Ve yine senden izinsizce Gözlerimdeki imzanı kullandım Aynalara bırakarak yokluğunun sancılarını Kıyım gibiydi Kaç çocuk atladı sereserpeyken Kırlardaki yerinden... Sayamadım İncedendi her seslenen rüzgâr Ve incecikti kapı aralığındaki silüetin Belikli niyetin gitmeyeydi... Yakaladım Salkım salkım geçen bulut Gölgesini düşürürken uykularımın yanına Rüyalarıma adını nakşedip... Sayıkladım Çokça nara can bulmayı Zaten azken gülüş yok olmayı amaçladı Tüm boyaların yeşilini kullandı da sabrım Ümitler boya tutmadı... Anlamsızım Ardındaki kızıllıklar mı Çığırtkan tutup Anlatırdı seni ve sensizliği... Bilinmez Yalnız bilinen şu ki Sensizlik çok keskin Saniyeler kere özlem gibi Deliyor tenimi... Silinmez… ASLI DEMİREL... |