Güneş Ve Bulut
Kandırmış o beyaz bildiğimiz bulutlar güneşi
Kararmış ve dökmüşler içlerindeki nefreti Benim canımı acıtan belki bulutların nefreti belkide nefret değil nefretin kefeni Düştü yine hayallerim umut zindanlarına Bu sefer öyle bir düştüki hiç kalkmayacak gibi Bu son şafak sanki kandı güneş bulutlara Hemde öyle bir kandıki hiç açmayacak gibi Artık düşmem düştüğüm derin çukurlara Artık çağırmam her düştüğümde yardımıma Çünkü alıştım artık sebepsiz ayrılıklara Çünkü küsmüş artık güneş bulutlara... Güneş sevmişti oysa bulutları Teslim etmişti kendini sevgisine Bulutlarmı suçlu şimdi değer bilmedikleri için Yoksa güneşmi şüphesiz sevdiği için Saygılarımla Suat Alkan Yücel |
Teslim etmişti kendini sevgisine
Bulutlarmı suçlu şimdi değer bilmedikleri için
Yoksa güneşmi şüphesiz sevdiği için
güzel bir anlatım
güzel bir şiir