-Hayal teknem doldu,
Gözyaşlarımda boğuldu ruhum
Öfkeyi yolladım rüzgârla…-





Beş parmağım süzülürken sayfanın üzerinde,
Ruhum dans ediyor müziğin ritminde
Ve diğer elim siliyor akıp giden gözyaşlarımı…
Artık ıhlamurlar çiçek açmasın,
Artık karpuz kabukları da denizde yüzmesin…
Hasta da değilim, mezarda da değilim…
Sadece beklemenin
Hep beklemenin dayanılmaz işkencesiyle
Mengenedeki ruhuma acıyorum…
Gelemeyen otobüslerin,
Kalkmayan uçakların…
Hepsinin depolarına gözyaşımı dolduruyorum…
Zarflayıp pullayıp yolluyorum uzaklara.
Allah’ım, yardım et lütfen…
O gül güzünü görebileyim ,
Tutabileyim ellerini
Ve dinleyebileyim sözlerini…
Toprak girmesin aramıza,
Pişmanlıklar, keşkeler girmesin
Hadi,
Duy çığlığımı
Ve …
Tut sözünü…
Takvimleri yırtacağım,
Günleri gömeceğim aynaların sırına…
Hoşgörü ibrem kırılmadan,
Sevgim yaralanmadan
İster yayan
İster kanatla
Yolla ruhunla bedenini
Ve sen de gel ardından…
Bil ki yüreğinin pası silindi,
Bil ki beklentisizlik aldı yürüdü…
Bil ki gözümün feri özü kesilmedi…
Bıraktım yazan elimi
Sana uzattım bak…
Hadi,
İnan sevginin güzelliğine;
Çekil arkasından nedenlerin,
Gülümsesin hayat sana da!

30. 8. 2010
SERAP HOCA