Z Ü P P EKİMLİK BUNALIMI Bendeki ben! Hani ben; senin, bir tek ar’ındım! Kimlik mi önde gelir? Benlik mi genel gider? Bak akıl defterine! Sor; muhâkemen ne der? “Ne desem bilmem!” deme. Kılıf mı; talih, kader!? Gönül gözelerimde, heder üstüne heder. Kim çalıyor yuvadan sevincimi, söyle kim? Canevime hükmeden kara cübbeli, ha/kim? Hani sendin yöneten, hani sen/din müstakim! İnsanlığın kaç para, yadigârı ne eder?! ‘izmlerin ışığında, şaşıyorsun. Hâlen de; Nesrinden harf alınmaz; yazın, senin sayende! Ah be! Kâh/be dünya! Git, var git işine. Sende Ar, vicdân: keyfekeder; bende ise: gam, keder. Köklerini kopartıp, toprağa yad bir hayat!... Demezler mi: “Ey züppe! Var, bildiğin dilde yat!” Gelip, kılıksız sözde; ajitasyon bir feryat! Etme, sözün seveyim; rüşdünü kastına der!... Bir suçlu arıyorsan: gözgünde!... Sıkıysa vur! 28.08.2010 04.02 - 13.44 Salih ERDEM / AYDIN Züppe: 1. Giyinişte, söz söyleyişte, dilde, düşünüşte toplumun gülünç ve aykırı saydığı yapmacıklıklara ve aşırılıklara kaçan: 2. Seçkin görünmek için, bazı çevrelerdeki düşünceleri benimseyen, hayranlık duyan ve onlar gibi davranmaya özenen, snop: Yazın: Edebiyat Müstakim: 1. Doğru, doğruluktan şaşmayan. 2. matematik Doğrulu. Ajitasyon: 1.Körükleme 2. (mecaz) Duygu sömürüsü yapma 3.(Mecaz) İnsanın zihninde ve duygu dünyasında sarsıntı yaratma. 4.(tıp) Çırpıntı. 5.(Ruh Bilimi) Kişinin ruhsal gerginliğini dışa vurması sonucu oluşan etrafına karşı saldırganlık durumu. Gözgü: Ayna |
Saygılar