ZAFER DESTANI
Efelerim diz vurup, meydana yığdı düğün
Dinmişti yüreğimde, aman vermeyen hüzün Siz şad olun dostlarım, yurdumda bayram bugün Asrımın kollarına, mührü vurdu Kemal’im Karanlıktan sıyrılıp, güle durdu cemâlim Gül devşirdi mehterin sükût eden sesleri Bağrımda tarihimin açıldı nefesleri Girdi kalbe mâzimin, çınlayan hevesleri Asrımın kollarına, mührü vurdu Kemal’im Karanlıktan sıyrılıp, güle durdu cemâlim Çanakkale, Sakarya; yaktı gönül çıramı Dumlupınar, İzmir’im; sardı yangın yaramı Şimdi söyler sazlarım, segâh yüklü Karamı Asrımın kollarına, mührü vurdu Kemal’im Karanlıktan sıyrılıp, güle durdu cemâlim Pervânem dönüyorken, aşkla yandı bu gece Şiirini neşveyle, yazmıştı hece hece Bir tutuştu, bin yazdı; alevle ince ince Asrımın kollarına, mührü vurdu Kemal’im Karanlıktan sıyrılıp, güle durdu cemâlim |