Sihirli bir okul otobüsünde yolluksuz geziniyorum
koltuk numaram aynı
yanımda oturanlar aynı
şoför aynı
yol hep aynı yol
zaman ise beni sadece yaşlandırıyor

Yangın yerine çevirdim evimin bahçesini
ellerimle topladığım maydanozların suyunu avuçlarımda sıkıverdim
zaten bir sıkımlık canları vardı
domateslerin üstüne basıverdim
onlara benden başka kimse bakamazdı

önce fare zehiri içtim
sonra bir fincan türk kahvesi köpüğü bol oldu
tadı da bir hoş

yangın yerine çevirdim evimin bahçesini
üstüme düşen karadutların izini gömleğimden yırtıp attım
birkaç tekme attım ağacın gövdesine
dutlar üstüme düştü
sanırım bu işi de biraz abarttım.

Bir tekne kiralayıp yanıma yanlızca oltalarımı aldım
açıklarda balık tuttum yaşlı balıkçı gibi olmak istedim
olamadım
sigaram bitti
geri döndüm
şöyle bir nefes çektim
bir kaç dakika daha önce öldüm.

zamanla insanlar birbirilerine benzerler
hiçkimse onları anlamaz
kesinlikle bir hata vardır
ve sorumlusu o değildir
kesinlikle...
bir köprüden kendini aşağıya atıyorsan
yaşama ihtimalin az da olsa vardır
az da olsa
ancak
yolcular değişmez
araba değişmez
otobüs değişmez
yanında oturanlar değişmez
zaman
zaman ise seni sadece yaşlandırır