BENİMLE KARANLIKTA YÜRÜR MÜSÜN
BENİMLE KARANLIKTA YÜRÜR MÜSÜN
Unutup gözlerinde batan güneşi Ve umutlarında sönerken ufkun ateşi Aklın cana ermezliğinde Ve tenin teni görmezliğinde Üstüne basıp o zindanın Benimle karanlıkta yürür müsün Sensizliktir gece Sensizlikte karanlık Kendini bırakıp bana bir anlık Benimle karanlıkta durur musun Sensizlikte sonum Sonsuzlukta sen Ve cümlenin aydınlığında bir hece Güneş olsan da bir ömür değil bir gece Sen de benimle karanlık olur musun Hep sana koştum içimden İçimden sana yürüdüm kendimi unutup Sen de yüreğimin ellerinden tutup Benimle karanlıkta yürür müsün _________________ Kar üstünde beyazdır sevdalar... |