BİR ÖMÜR
Yalnızlık ve tütün kokan odamda
Bir mindere bağdaş kurup oturdum. Beni kor ateşte yakan gözleri Dumanlar içinde aradım durdum. Açtım penceremi ak bir akşamda Öfkemi kar kusan göğe savurdum. Aşk için söylenmiş bütün sözleri Toplayıp duvardan duvara vurdum. Ve çaresiz karar kıldım bu gamda Vuslat saatimi ölüme kurdum Mangalımda küle dönen közleri Gözün deyip içtim ben yudum yudum… Ahmet KÖKEN |
Tebrikler.
Paylaşım için teşekkürler, saygı öncelikli sevgiler.