Mutlu Kal
Bozdurma altın gülüşünü, ey! Dost.
Tebessümünden başka hazine mi ararsın? Gülerek kapıyorsan şayet gözünü, şükret. Her şeye ağlamayı marifet mi sanarsın? Çatma kara kaşlarını, ey! Dost. Kızmakla düzeleceğini mi bilirsin? O taş atarsa sen ekmek at. Kötü söz ile olacağını mı düşünürsün? Varsın kötüsü olsun, ey! Dost. Zaman iyileştirir bilmez misin? Bekle demiyorum, sabret! Mutlu kal! Bağırıyorum, duymaz mısın? Ben söylerim gerisi senin, ey! Dost. Mutlu kal! Becerebilir misin? Ben ozanım, karalarım, çizerim, ey! Dost. Kalem benim kelam benim bunu bilir misin? Utku ÖZKUL balaban Kent Şairleri |