Kabulleniyorsun
Doldursan da her zamankinden bu gece, hayır! İçmem.
Unuttuklarımın yanında, hatırladıklarım ne ki? Bir parça bile olsa, yok artık bir tebessüm. Gülecek, neyim kaldı ki? Süslü cümleler kurmuyorum artık. Tek düzelik daha lüzumlu benim için. Belki biraz da realistlik, Seni gördüğümde kızarmamak için. Bir kaç gündür yutkunamıyorum. Hani olur, su içip ağzında tutarsın. İşte öyle zorluyor hayat, sensiz, sessiz olmam... Alıştım değil, kabulleniyorsun. Utku ÖZKUL balaban Kent Şairleri |