Hep küçük bir kasabada,
Şirin bir yerde yaşamaktı hayalim.
İlk adımlarımı atışım bu izbe şehir Ankara’dan
Topladım bavulumu yapayalnız gidiyorum buralardan…

Bir zar attım şansıma,
Yepyeni bir hayat açıldı sayfamda
Tüm yükleri artık sadece benim omuzlarımda
Biraz zor, biraz ürkütücü
Artık yapayalnızım bu kara topraklarda…

Karşılamayacak artık annem eve gelişimi,
Boş duvarlar bana hoş geldin diyecek
Öyle dörtlü mutlu ailemiz oturup da
Akşam yemeğimizi yiyemeyeceğiz tatlı sohbetlerimizle…

Korkarım da birazcık yalnızlıktan,
Bir ses duysam kapıda ne yaparım oralarda
Ne annemin bağırmaları, ne babamın istekleri
Hiçbir ses olmayacak ortalıkta.

Lakin bambaşka hayallerim başlıyor
Bilmediğim sımsıcacık bir şehirde
Her şey yeni, taptaze olacak
Tüm sokaklarım, yollarım, tebessümlerim...